Voer voor psychologen

Een mooi bericht in de krant (NRC Next) van vandaag, een groep verontruste burgers uit Boxtel zijn zelf een boerderij gestart. Met 200 gezinnen een inleg van € 2000,00 , een in loondienst genomen boer die een deel van het werk doet en ieder aangesloten lid krijgt een flink deel van het eten van de 'eigen' boerderij. Er wordt en passant nog even vermeldt dat het moeilijk is een boer te vinden die van een gemengd bedrijf en vruchtbomen verstand heeft en dat daarom een samenwerking gezocht wordt met een agrarische opleiding.

Hier de problemen in onze voedselvoorziening in een notendop. Voedselonbehagen bij de consument over de herkomst van ons voedsel, boeren die niet al round meer zijn en vaak de hun voedselproductie niet in het grotere geheel van een ecosysteem zien. Sterker, een groot gedeelte van de Nederlandse boeren hebben geen flauw benul van de samenhang van ecosystemen en hun invloed op hun productie.

Waarom weet ik dat? Omdat ik midden tussen de boeren woon en dagelijks op een flink deel van het platteland zie wat boeren doen.

Natuurlijk zijn er ook financiele keuzes die gemaakt worden, maar vaak keuzes op korte termijn voor de opbrengst, maar niet t.b.v. een duurzaam toekomstig bestendig bedrijf.

Nogal wat boeren zijn m.i. het spoor bijster en doen maar wat.

Maar boeren staan niet alleen.

Hoe komt het toch dat er in ons dorp, wie je ook spreekt met verhalen komt. Die heeft kanker, die heeft nog maar een paar weken te leven, die en die heeft een tumor etc. etc.

Wanneer je, zoals in mijn geval protesteert tegen het gebruik van een duidelijk kanker verwekkend middel Glyfosaat, bij iemand die weet en vertelt hoe slecht het is, dan is het plotseling te confronterend. Waar komt dit wegduik gedrag vandaan psychologen?

Zelfs al zouden niet alle geleerden het eens zijn dat het middel niet kankerverwekkend zou zijn, dan zou je met al die mensen in gedachten toch willen uitsluiten dat zoiets in de handel blijft.

In veel gevallen is mijn straatje met gras tussen de stenen of over het randje van het grindpaadje belangrijker. Hoe is het in hemelsnaam mogelijk?

Sterker, als er iemand dood gaat aan longkanker, met de laatste sigaret in de hand in de auto naar het ziekenhuis stapt, dan is overlijden treurig en erg. Er wordt met geen wordt gerept over het feit dat 75% van de rokers dood gaat aan longkanker. Dat zijn er 3 op de 4. Dat moeten ze toch zelf weten, hoor ik u zeggen. Jazeker, we leven in een vrij land. Je mag er voor kiezen jezelf te vernietigen, maar dan graag niet achteraf klagen.

De mensen uit de Heerenboerderij in Boxtel nemen het heft in eigen land. Ondanks dat de wetten nog niet zodanig zijn dat het goed mogelijk is. Nieuwe initiatieven passen niet in bestaande wetten.

Over gezondheid en eten moet ik altijd denken aan het bejaardentehuis voor vegetariërs in de buurt van Arnhem, geloof ik. Veel inwoners zijn boven de 90 jaar. Ze willen maar niet dood gaan. Mooi toch?